* Kulluğunu bilmek, kusurlarımızı bilmektir. Kulluk, noksanlıktır, acziyettir; noksanlığını, acziyetini bilmektir. Kişi noksanını bilmek gibi irfan olamaz. Yani bundan daha üstün bir Marifet ilmi yoktur..
* Allah aşkı insanı mahviyete düşürür - varlığından geçirir. Varlığından da kurtulan ölmeden evvel ölüme erer. Aşkın sonu mahviyettir, mahviyetin sonu acziyettir.
* Bir meşayihe can u gönülden bağlanıp meşayihi bilmek lazım.. Meşayihi bilemezse eşyanın hakikatini de anlayamaz.
* Hz. Adem AS, yasak bir daneyi yeyip Cennetten ayrıldığı için 200 yıl ağladı. Çünkü o cennet hayatını gördü, yaşadı da ondan. Biz günde bin günah işliyoruz bir dakika dahi ağlayamıyoruz!
* Derviş olmak için aşka düşmek lazım. O da Meşayihtedir, aşkı ancak o verir, o alır, o satar.
* Tarikattaki makam ve mertebelerin sonu yoktur.
* Kişinin "zikren kesira" yani "çok zikrediniz" emrini tutabilmesi için kalb aleminin açılması gerekiyor.. Müntehide Kalp alemi açıktır. "Kesir zikir" yani sayısız, adetsiz çok zikir bunlardadır. Müntehi olmadan yani Fenafişşeyh olmadan günde 24.000 kez zikir etse gine emri tutmuş olamaz.. Çünkü bu da bir sınır, bir sayıdır.. "Sayısız" emri başka..
* Ancak Tarikatte elde edilebilecek "Muhabbet", "ihlas", "adap", "teslim", tamam olmazsa hakikate geçilmez. Hakikate geçmiyende noksan sıfat olur. Hakikate geçende sertlikler olmaz. Kötü ahlaklarını atar.. "Ahseni takvim" de hakikate geçende olur.
* Dervişlik Hak için her şeyden geçmektir. Dervişlik bir dost, bir post kalmaktır.
* Dervişliğin sıfatı elenmiş toprak su katılmış, ona basan ayak incinmez, ondan toz kalkmaz. O kişi için seven döğen birdir.
* İrşattan mana müntehiye geçmektir.
* Cismi güzellerde ayıp olur, ruhu güzellerde ayıp olmaz.
* Allah yanılmış aldanmışlardan etmesin. Allah sonumuzu hayır getirsin.
* Vakar insanlara yük olmamaktır. Çağrılmadık yere gidilmez.
* İnsanlardaki şeref: İnsanları sevmek, saymak, mert olmaktır. Hayvanlar sevemez, birbirlerini iterler kakarlar.
* Yemende, içmende, gezmende, tozmanda, aldığında, verdiğinde, yattığında, kalktığında Allah'ı unutmazsan sevilir ve sayılırsın. Allah'ın sevdiklerinden olursun..
* "Kim ki Allah için alçalırsa biz onu yükseltiriz." buyuruyor Cenab-ı Hak.. Tevazu sahibinin yükselmesi Allah'ın vaadidir..
* Kul, Allah’ın tevfiki-inayeti, bir de kendi mertliği ile cennete girer. Başka türlü giremez..
* "Kulum beni sev, sevdiklerimi sev, kullarıma sevdir" Bu da Cenab-ı Hakkın emridir.. Kendisini sevmemizi emr buyurmuştur.. Ama nasıl seveceğiz Allah'ı? Allah'ın sevdiklerini sevmek ile.. O nedenle "sevdiklerimi sev" emrediliyor.. “Kullarıma sevdir" Bu emir ise meşayihedir; çünkü Allah'ı başkası sevdiremez.. Meşayihi olmayan aşk ehli olamaz; meşayihi olmayan o ebrardır (iyilerden), ama Mukarrebun (yakınlardan) olamaz.
* "İnsanlar uykudadır, ölünce ayıkırlar."
Yemeyenler kalır naçar, Gözlerinden kanlar saçar
Bu bir demdir, gelir geçer; Duyamazsın demedim mi?
* Allah aşkı insanı mahviyete düşürür - varlığından geçirir. Varlığından da kurtulan ölmeden evvel ölüme erer. Aşkın sonu mahviyettir, mahviyetin sonu acziyettir.
* Bir meşayihe can u gönülden bağlanıp meşayihi bilmek lazım.. Meşayihi bilemezse eşyanın hakikatini de anlayamaz.
* Hz. Adem AS, yasak bir daneyi yeyip Cennetten ayrıldığı için 200 yıl ağladı. Çünkü o cennet hayatını gördü, yaşadı da ondan. Biz günde bin günah işliyoruz bir dakika dahi ağlayamıyoruz!
* Derviş olmak için aşka düşmek lazım. O da Meşayihtedir, aşkı ancak o verir, o alır, o satar.
* Tarikattaki makam ve mertebelerin sonu yoktur.
* Kişinin "zikren kesira" yani "çok zikrediniz" emrini tutabilmesi için kalb aleminin açılması gerekiyor.. Müntehide Kalp alemi açıktır. "Kesir zikir" yani sayısız, adetsiz çok zikir bunlardadır. Müntehi olmadan yani Fenafişşeyh olmadan günde 24.000 kez zikir etse gine emri tutmuş olamaz.. Çünkü bu da bir sınır, bir sayıdır.. "Sayısız" emri başka..
* Ancak Tarikatte elde edilebilecek "Muhabbet", "ihlas", "adap", "teslim", tamam olmazsa hakikate geçilmez. Hakikate geçmiyende noksan sıfat olur. Hakikate geçende sertlikler olmaz. Kötü ahlaklarını atar.. "Ahseni takvim" de hakikate geçende olur.
* Dervişlik Hak için her şeyden geçmektir. Dervişlik bir dost, bir post kalmaktır.
* Dervişliğin sıfatı elenmiş toprak su katılmış, ona basan ayak incinmez, ondan toz kalkmaz. O kişi için seven döğen birdir.
* İrşattan mana müntehiye geçmektir.
* Cismi güzellerde ayıp olur, ruhu güzellerde ayıp olmaz.
* Allah yanılmış aldanmışlardan etmesin. Allah sonumuzu hayır getirsin.
* Vakar insanlara yük olmamaktır. Çağrılmadık yere gidilmez.
* İnsanlardaki şeref: İnsanları sevmek, saymak, mert olmaktır. Hayvanlar sevemez, birbirlerini iterler kakarlar.
* Yemende, içmende, gezmende, tozmanda, aldığında, verdiğinde, yattığında, kalktığında Allah'ı unutmazsan sevilir ve sayılırsın. Allah'ın sevdiklerinden olursun..
* "Kim ki Allah için alçalırsa biz onu yükseltiriz." buyuruyor Cenab-ı Hak.. Tevazu sahibinin yükselmesi Allah'ın vaadidir..
* Kul, Allah’ın tevfiki-inayeti, bir de kendi mertliği ile cennete girer. Başka türlü giremez..
* "Kulum beni sev, sevdiklerimi sev, kullarıma sevdir" Bu da Cenab-ı Hakkın emridir.. Kendisini sevmemizi emr buyurmuştur.. Ama nasıl seveceğiz Allah'ı? Allah'ın sevdiklerini sevmek ile.. O nedenle "sevdiklerimi sev" emrediliyor.. “Kullarıma sevdir" Bu emir ise meşayihedir; çünkü Allah'ı başkası sevdiremez.. Meşayihi olmayan aşk ehli olamaz; meşayihi olmayan o ebrardır (iyilerden), ama Mukarrebun (yakınlardan) olamaz.
* "İnsanlar uykudadır, ölünce ayıkırlar."
Yemeyenler kalır naçar, Gözlerinden kanlar saçar
Bu bir demdir, gelir geçer; Duyamazsın demedim mi?