Askin_Bedeli
New member
- Katılım
- 26 Tem 2004
- Mesajlar
- 182
- Tepkime puanı
- 2
- Puanları
- 0
- Yaş
- 39
BEN DE BIR FILISTINIM !
Dogar dogmaz bir Israil askeri gördüm. Migferliydi. Bana bakarken suratini burusturuyor, ayrica agzindan burnundan dumanlar cikariyordu. Cok korkmustum. Meger sigara iciyormus.
Ikinci gördügüm insan annemdi, ama o donuk gözlerle gökyüzüne bakiyordu. Halbuki bana bakmasini, bana bakip gülümsemesini, sonra sarilmasini ve beni sevdigini fisildamasini isterdim. O an anneme öyle ihtiyacim vardi ki Ne care istediklerimi yapamazdi. Cünkü ölmüstü. Annem Israil barikatina takildigi icin, hastahane yolunda, ciglik ciglia öldü. Ben karnindaydim henüz, dogum cok yakindi. Barikata takildik. Annemi tasiyan ambulansin üzerine cevrildi namlular. Annemin karnindayken tanidim kara namlulari. Annemin haykirislari, cigliklari doldu icime, bende cigliklar atmaya, tekmeler sallamaya basladim Israil merhametsizligine, anlayissizligina, fakat ne bana aldirdilar, ne anneme, ne de caresizlik scinde yalvaran babamla amcama
Son derece sogukkanli, hatta keyifli bir yavaslikla ambulansin her yanini aradilar, aradilar. Neden sonra:
Bir sey yok dedi askerlerden birisi komutanina, ambulans temiz.
Filistinler´in bulundugu hic bir sey temiz degildir. derken siritti komutan: Lastikleri de sökün bakin! Ama durum acil, anne hayatini kaybedebilir. Bu durumda tabii bebek de ölür. Komutan kisik bir kahkaha atti: Fena mi olur, iki yalelli eksilir dünyadan. Emelleremiz biraz daha gercek hale gelir. Ambulansin lastiklerini söktüler. Babam yalvardi yalvardi, babama icim parcalandi... Amcam yalvardi yalvardi, amcama icim parcalandi Meger annem, babam, amcam birer filistin´mis aslinda, daha dogmadan, Filistin´e icim paracalanmis, bunu sonra ögrendim ve ögrenir ögrenmez bin parcaya bölündüm. Bin parcaya bölündügüm gün babamin kucagindaydim. Her taraftan silah sesleri geliyordu. Biz babamla caddenin öbür tarafina gecmeye calisiyorduk. Birden kendimi yerde buldum. BABACIGIM!... Attigim ciglik benim bile kulaklarima yabansi geldi. Babam az ötemde kanlar icinde yerde yatiyordu. Gözleri bana dikiliydi. Agzindan kan fiskiriyordu.
Israile ikinci lanetimi o gün okudum. Intikam yeminimi de o gün ettim. On iki yasima geldigimde elimde sapan vardi. Israil tanklarina tas atiyordum. Arafat´in kücük generallerinden biri olmak beni onurlandiriyordu, ama tas atarak üstünlük saglanmanin mümkün olmadigini da yavas yavas anliyordum. Daha etkin bir mücadele vermeliydik. Peki nasill? Ne elde vardi, ne avucta, ekmege bulamadigiz parayi silaha nasil bulacaktik? Bu arada amcami görmüsler, iskence etmislerdi. Döndügünde sahat biriydi. Aklini oynatmisti. Kudüs sokaklarinda Filistin öldüüüü! diye bagirarak kosuyordu. Bu yüzden iki kez Filistinin polisi yakaladi amcami. Son yakalasinda Filistin Devleti´ne hakaretten iskence gördü. Onu cikmaz bir sokakta bulduklarinda iki bacagi da kirikti. Sonucta o da öldü, ama cigliklari sekiz senedir kulaklarimda durur. Filistin öldüüü! Simdi yirmi yasindayim. Kulaklarimda annemin ve amcamin cigliklari, gözlerimde babamin donuk gözleri Ölmedileeeeer! diye bagirmak istiyorum, Filistinler ölmez! Cünkü Filistinin yaninda olan yürekten ben de bir Filistin´im !
Dogar dogmaz bir Israil askeri gördüm. Migferliydi. Bana bakarken suratini burusturuyor, ayrica agzindan burnundan dumanlar cikariyordu. Cok korkmustum. Meger sigara iciyormus.
Ikinci gördügüm insan annemdi, ama o donuk gözlerle gökyüzüne bakiyordu. Halbuki bana bakmasini, bana bakip gülümsemesini, sonra sarilmasini ve beni sevdigini fisildamasini isterdim. O an anneme öyle ihtiyacim vardi ki Ne care istediklerimi yapamazdi. Cünkü ölmüstü. Annem Israil barikatina takildigi icin, hastahane yolunda, ciglik ciglia öldü. Ben karnindaydim henüz, dogum cok yakindi. Barikata takildik. Annemi tasiyan ambulansin üzerine cevrildi namlular. Annemin karnindayken tanidim kara namlulari. Annemin haykirislari, cigliklari doldu icime, bende cigliklar atmaya, tekmeler sallamaya basladim Israil merhametsizligine, anlayissizligina, fakat ne bana aldirdilar, ne anneme, ne de caresizlik scinde yalvaran babamla amcama
Son derece sogukkanli, hatta keyifli bir yavaslikla ambulansin her yanini aradilar, aradilar. Neden sonra:
Bir sey yok dedi askerlerden birisi komutanina, ambulans temiz.
Filistinler´in bulundugu hic bir sey temiz degildir. derken siritti komutan: Lastikleri de sökün bakin! Ama durum acil, anne hayatini kaybedebilir. Bu durumda tabii bebek de ölür. Komutan kisik bir kahkaha atti: Fena mi olur, iki yalelli eksilir dünyadan. Emelleremiz biraz daha gercek hale gelir. Ambulansin lastiklerini söktüler. Babam yalvardi yalvardi, babama icim parcalandi... Amcam yalvardi yalvardi, amcama icim parcalandi Meger annem, babam, amcam birer filistin´mis aslinda, daha dogmadan, Filistin´e icim paracalanmis, bunu sonra ögrendim ve ögrenir ögrenmez bin parcaya bölündüm. Bin parcaya bölündügüm gün babamin kucagindaydim. Her taraftan silah sesleri geliyordu. Biz babamla caddenin öbür tarafina gecmeye calisiyorduk. Birden kendimi yerde buldum. BABACIGIM!... Attigim ciglik benim bile kulaklarima yabansi geldi. Babam az ötemde kanlar icinde yerde yatiyordu. Gözleri bana dikiliydi. Agzindan kan fiskiriyordu.
Israile ikinci lanetimi o gün okudum. Intikam yeminimi de o gün ettim. On iki yasima geldigimde elimde sapan vardi. Israil tanklarina tas atiyordum. Arafat´in kücük generallerinden biri olmak beni onurlandiriyordu, ama tas atarak üstünlük saglanmanin mümkün olmadigini da yavas yavas anliyordum. Daha etkin bir mücadele vermeliydik. Peki nasill? Ne elde vardi, ne avucta, ekmege bulamadigiz parayi silaha nasil bulacaktik? Bu arada amcami görmüsler, iskence etmislerdi. Döndügünde sahat biriydi. Aklini oynatmisti. Kudüs sokaklarinda Filistin öldüüüü! diye bagirarak kosuyordu. Bu yüzden iki kez Filistinin polisi yakaladi amcami. Son yakalasinda Filistin Devleti´ne hakaretten iskence gördü. Onu cikmaz bir sokakta bulduklarinda iki bacagi da kirikti. Sonucta o da öldü, ama cigliklari sekiz senedir kulaklarimda durur. Filistin öldüüü! Simdi yirmi yasindayim. Kulaklarimda annemin ve amcamin cigliklari, gözlerimde babamin donuk gözleri Ölmedileeeeer! diye bagirmak istiyorum, Filistinler ölmez! Cünkü Filistinin yaninda olan yürekten ben de bir Filistin´im !