Ben çocukken,.... Teneke bir kalem kutum vardı.... İlkokula yeni başlamıştım. Sonra ikinci sınıfta tahta bir kalem kutusu aldı babam.
Ben çocukken, ...tahta bir çantam vardı.... O zamanlar deri çantayı
Herkes alamazdı... Sonraları deri çantalar yaygınlaştı... Ve benim de deri bir çantam oldu.... Çok fazla para yoktu.... Zaten olsa bile alabileceğin çok fazla şey yoktu....
İlkokulu bitirdiğimde bir bisikletim oldu..... Evlerde telefon yoktu. Telefon almak için insanlar bir iki yıl beklerlerdi. Ve telefon alıp satılan gelir getiren bir nesne idi. İnsanlar telefon alıp, sonra kar amacı ile satarlardı.
Ben çocukken,... Renkli resim yoktu. Renkli televizyonu bırakın renksizi bile yoktu. Sonra ortaokula başladığım yıllarda televizyon ile tanıştım.... Ama tek bir kanal,... Haftanın belli günleri ve belli saatleri yayın başladı. Ve Türkiye televizyona kavuştu.
Ben çocukken,... Yollarda çok fazla araba yoktu. Olan arabaların bir çoğu taksiydi.... Ve Türkiye bir gün ilk Türk otomobili ‘’Anadol’’ ile tanıştı. Tabi herkes değil.....
Ben çocukken,... Türkiye'de dört parti vardı. Bunlardan biri adalet partisi, diğeri cumhuriyet halk partisiydi. Ve bir o,... Bir diğeri iktidara gelirdi.... Asla koalisyon olmazdı....
Ben çocukken,... Türkiye'de, milyarderler, trilyonerler yoktu....
Bir koç vardı.... Bir de sabancı....
Ben çocukken,....banka hortumlayanlar yoktu.... Çünkü dört beş banka vardı,.... Faizler ve faizcilik revaçta değildi. Bankerler ve bankerzedeler yoktu.... Likit fon yoktu.... Tasarruf bonosu vardı....
Peki ne vardı ben çocukken,.... Arkadaşlık vardı,... Dostluk vardı....
İnsanların insanlara saygısı vardı.... Komşuluk vardı..... İki mahalle ötede oturan insanları bile tanırdınız.... Şimdi, üst katımızda kim oturuyor bilmiyoruz.... İnsanlar bir sorunları olduğunda birbirlerinin yardımına koşarlardı..... Kimse sokaklara çöp atmazdı.... Mahallede fakir biri varsa ona elimizden geldiğince yardım ederdik. Bir tencere yemek yapılmışsa o komşumuza da verirdik.akşamları insanlar birbirlerine misafirliğe gider gelirlerdi....
İşte ben çocukken bunlar vardı.....
Şimdi, renkli televizyonlarımız var... Bir sürü kanalımız var.... Evlerimizde, hatta ceplerimizde telefonlarımız var.... Bir sürü siyasi partimiz var.....yollarda vızır vızır gezen son model arabalarımız var.... Trafik sıkışıklığımız var..... Banka hortumcularımız var... Ve parasının miktarını bile bilemeyen sayısız trilyonerimiz var.
Ve düşünüyorum,.... Türkiye son yarım asır içinde ne kazandı ve ne kaybetti diye,.....
Atatürk'ün bize armağan ettiği bu Türkiye'yi muasır medeniyetler seviyesine çıkarttık....
Ama bunun karşılığını bazı manevi değerlerimiz ile ödedik.
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN.
Ben çocukken, ...tahta bir çantam vardı.... O zamanlar deri çantayı
Herkes alamazdı... Sonraları deri çantalar yaygınlaştı... Ve benim de deri bir çantam oldu.... Çok fazla para yoktu.... Zaten olsa bile alabileceğin çok fazla şey yoktu....
İlkokulu bitirdiğimde bir bisikletim oldu..... Evlerde telefon yoktu. Telefon almak için insanlar bir iki yıl beklerlerdi. Ve telefon alıp satılan gelir getiren bir nesne idi. İnsanlar telefon alıp, sonra kar amacı ile satarlardı.
Ben çocukken,... Renkli resim yoktu. Renkli televizyonu bırakın renksizi bile yoktu. Sonra ortaokula başladığım yıllarda televizyon ile tanıştım.... Ama tek bir kanal,... Haftanın belli günleri ve belli saatleri yayın başladı. Ve Türkiye televizyona kavuştu.
Ben çocukken,... Yollarda çok fazla araba yoktu. Olan arabaların bir çoğu taksiydi.... Ve Türkiye bir gün ilk Türk otomobili ‘’Anadol’’ ile tanıştı. Tabi herkes değil.....
Ben çocukken,... Türkiye'de dört parti vardı. Bunlardan biri adalet partisi, diğeri cumhuriyet halk partisiydi. Ve bir o,... Bir diğeri iktidara gelirdi.... Asla koalisyon olmazdı....
Ben çocukken,... Türkiye'de, milyarderler, trilyonerler yoktu....
Bir koç vardı.... Bir de sabancı....
Ben çocukken,....banka hortumlayanlar yoktu.... Çünkü dört beş banka vardı,.... Faizler ve faizcilik revaçta değildi. Bankerler ve bankerzedeler yoktu.... Likit fon yoktu.... Tasarruf bonosu vardı....
Peki ne vardı ben çocukken,.... Arkadaşlık vardı,... Dostluk vardı....
İnsanların insanlara saygısı vardı.... Komşuluk vardı..... İki mahalle ötede oturan insanları bile tanırdınız.... Şimdi, üst katımızda kim oturuyor bilmiyoruz.... İnsanlar bir sorunları olduğunda birbirlerinin yardımına koşarlardı..... Kimse sokaklara çöp atmazdı.... Mahallede fakir biri varsa ona elimizden geldiğince yardım ederdik. Bir tencere yemek yapılmışsa o komşumuza da verirdik.akşamları insanlar birbirlerine misafirliğe gider gelirlerdi....
İşte ben çocukken bunlar vardı.....
Şimdi, renkli televizyonlarımız var... Bir sürü kanalımız var.... Evlerimizde, hatta ceplerimizde telefonlarımız var.... Bir sürü siyasi partimiz var.....yollarda vızır vızır gezen son model arabalarımız var.... Trafik sıkışıklığımız var..... Banka hortumcularımız var... Ve parasının miktarını bile bilemeyen sayısız trilyonerimiz var.
Ve düşünüyorum,.... Türkiye son yarım asır içinde ne kazandı ve ne kaybetti diye,.....
Atatürk'ün bize armağan ettiği bu Türkiye'yi muasır medeniyetler seviyesine çıkarttık....
Ama bunun karşılığını bazı manevi değerlerimiz ile ödedik.
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN.