Aşk Lakırtıları

aşk'ı ben, kafaya/kalbe takmak ile şerh ediyorum... meşgul olmak ya da...

düşünmek, planlamak, kurmak, arzulamak, erememek, ermek, onun yerine hatta zaman zaman ve çok zaman empativari bir yer değiştirme.

bu araba aşkı oluyor, ev, tatil, patron, iş, kitap, arkadaş, evlad, kadın, erkek, dost, masa, yasa v.s

emel dürtüsünün kuvvetine göre cazibesi endamı boyu posu makyajı farklı imgelerde bir kavram aşk...

şehvet onun kemeri... sıktıkça daraltır, açtıkça ferahlatır.

ilgi, şampuanı

beklenti, tıkacı

tatmin, küveti...

rahatsızlıktır aşık olmak... kafaya takmak, kurmak, düşünmek... acabaların çoğalması, nedenleri azaltır. saçmalar, uymaz dışa mihenkleri, yargıları...

sorunun özüne dönersek aşk, şehvetle sımsıkıdır aslında ve asla ondan ayrılmaz...

yani bütün o söylenenler sakındırma perspektifli özel dizayn melodiler... hımm hımmlar...

şehvet, sadece cinsellik değildir.. tul i emeldir, beklentidir, ermektir, tatmindir, erişmektir, almaktır, vermektir, dürtüler girdabıdır... tabii bir yaşam levazımıdır daha özgün ifadeyle...

hangi aşık, vermek/almak istememiş? isteyende, beklenti sahibinde şehvet olmaz mı?

kelimeyi sıfatlamakta eziyet çekenler ikisini ayırmışlar; aşk ile şehveti ayrıştırmışlar; ama ben çok iyi bilirim ki, aslında sakındırılan ile sakınılan aynı şey değil...

bize kafamız bassın diye hadiseyi sadece cinsellik boyutlu idrak edelim maksatlı bazı endamlı büyüklerimiz, şehvet kelimesinin içini boşaltıp, bin parça farklı kavram ile çeşitli dekorlarda sofra süslemişler..

bunu yapmışlar; ama o sofranın o bin lezzetinin topunun birden adı şehvet sofra bezli aşk işte... kırıntılar beze, malzeme mideye, lezzet zihne...

bunlar yeterli mi şimdilik?