Adeta bir taş kopmuştu kayalıklardan.Çocuk öylesine düşüyordu.
Ellerin de kalbini tutuyordu...
Annesine uzattı ellerini....
Fakat heyhat!O yoktu.Başka keyifler için,başak rollere çıkıyordu.
Artık kocaman bir yanlızlık başlıyordu.çocuk için.
Tatlımı tatlı tebessümler....sıcacık öpücükler.... mırıl mırıl kuş sohbetleri yoktu artık....
Boşlukta kalmıştı çocuğun elleri.Çocuk bir yerlere doğru düşüyordu.
Elleriyle kalbini tutuyordu....
Başka başka şeyler koyuyorlardı önüne.Anlamsız ve saçmaydı bunlar.
Açtı o susamıştı şefkat fukarası ruhu paramparça olmuştu.
Çocuk bir yerlere doğru düşüyordu....
Elleriyle kalbini tutuyordu...
Kalbi ağlıyordu....Kaderinin yanı başında bir nefret büyüyordu.
Nefret herşey den nefret!...
O bir asiydi artık ve isyanlarından lezzet alıyordu;
İNTİKAM LEZZETİ....
Şimdi bir anne düşünün.Zamanında çocuğun biri yumurta çalmış ve annesine getirmiş.Anne seslenmemiş oğlunun bu hareketine ve derken çocuk şehrin belası haline gelmiş birçok suç işlemiş ve sonunda yakalanıp idama mahkum ediliyor.
Son istediği sorulunca annemi istiyorum!diyor.Ve annesi geliyor annesine annecim şu dilini uzatta bir öpeyim diyor.Kadın uzatıyor dilini ve çocuk annesinin dilini koparıyor.Etrafındakiler şaşkın neden?diyorlar.Bakın çocuğun verdiği cevaba.Odil beni bu ipe getirdi eyer ilk yumurta çaldığımda annem bana deseydi evladım yapma deseydi.Ben şimdi burda olmazdım?
Şimdi kardeşlerim bu nefretle yetişen çocukların sorunu aile sevgisi ve dini eğitim .
Eyer biz evladlarımıza gereken terbiyeyi veremezsek yarın büyüdüklerinde onlardan beklentilerimiz iyi olmayacak.Ve bunun suçlusuda yanlız onlar deyiller anne ve babalardır.
Ellerin de kalbini tutuyordu...
Annesine uzattı ellerini....
Fakat heyhat!O yoktu.Başka keyifler için,başak rollere çıkıyordu.
Artık kocaman bir yanlızlık başlıyordu.çocuk için.
Tatlımı tatlı tebessümler....sıcacık öpücükler.... mırıl mırıl kuş sohbetleri yoktu artık....
Boşlukta kalmıştı çocuğun elleri.Çocuk bir yerlere doğru düşüyordu.
Elleriyle kalbini tutuyordu....
Başka başka şeyler koyuyorlardı önüne.Anlamsız ve saçmaydı bunlar.
Açtı o susamıştı şefkat fukarası ruhu paramparça olmuştu.
Çocuk bir yerlere doğru düşüyordu....
Elleriyle kalbini tutuyordu...
Kalbi ağlıyordu....Kaderinin yanı başında bir nefret büyüyordu.
Nefret herşey den nefret!...
O bir asiydi artık ve isyanlarından lezzet alıyordu;
İNTİKAM LEZZETİ....
Şimdi bir anne düşünün.Zamanında çocuğun biri yumurta çalmış ve annesine getirmiş.Anne seslenmemiş oğlunun bu hareketine ve derken çocuk şehrin belası haline gelmiş birçok suç işlemiş ve sonunda yakalanıp idama mahkum ediliyor.
Son istediği sorulunca annemi istiyorum!diyor.Ve annesi geliyor annesine annecim şu dilini uzatta bir öpeyim diyor.Kadın uzatıyor dilini ve çocuk annesinin dilini koparıyor.Etrafındakiler şaşkın neden?diyorlar.Bakın çocuğun verdiği cevaba.Odil beni bu ipe getirdi eyer ilk yumurta çaldığımda annem bana deseydi evladım yapma deseydi.Ben şimdi burda olmazdım?
Şimdi kardeşlerim bu nefretle yetişen çocukların sorunu aile sevgisi ve dini eğitim .
Eyer biz evladlarımıza gereken terbiyeyi veremezsek yarın büyüdüklerinde onlardan beklentilerimiz iyi olmayacak.Ve bunun suçlusuda yanlız onlar deyiller anne ve babalardır.