Duvarları tırmalıyorum. Parmaklarım kan içinde. Bilmiyorum, bilmemezlikler içinde bocalıyorum. Acaba ateş bana da acır mı ,
Daha dün evvelsi günü özlüyordum, bugünse dünü özlüyorum anne, yarınlara hiç ama hiç özenmiyorum ve çabalamıyorum yaşamak için yarınları. Bomba elimde, pimi çekmek içinse hiç bu kadar istekli değildi ellerim. Kurbanın olayım günümü ver bir öpücükle anne. Sen bir tebessüm et, ben bir saat daha yaşayayım. Bir tutam saçından, saçlarından ver anne...
Bana değil anne, sensizliğe acıyorum. Sensiz kalmış herkesi seni sevdiğim kadar anlayabiliyorum da. Artık kimse üzerimi örtmüyor gece sana hasret uykularımda. Hiç kimse ben öksürdüğüm zaman "can" demiyor. Bana kızışların bile tatlıydı. Çünkü bana kızarken hep gözlerinden açık verirdin anne , ve ben, ve ben anlardım aslında bana kızamadığını, kızarken bile gözlerinden verdiğin o tebessümle ben anlardım aslında bana kıyamadığını...
Soluğum kesiliyor anne. Boşlukta ellerim. Kayıp bir geceyi daha haber ediyor bütün ajanslar radyoda. Sabahlar ise çoktan acı
Şimdi Allahtan bir dileğim var. Ölmeden önce son bir defa seni görmek için , son nefesten önce son bir dilek anne. Ne olur ALLAH'ım ! Annem sûretinde gönder azraili bana. Ölüm hiç bu kadar tatlı olmaz o zaman bana. Canımı acıtmaz hiç yokluk. Hem sana hem anneme vuslat kapar gözlerimi , gülerek, tebessümlerle ölürüm o zaman...
Ne olur ALLAH'ım !
Son dilek, son dua, son tecellim sana...
Mülteciyim , iltica ediyorum, kabul et ALLAH'ım ! sadece annemi, annemi istiyorum...
Muhammed YILDIZ
işte bu yazı tam benlik olmuş...