Merhaba Annecim,
Ben yine geldim,
Biliyor musun?..
Bugün canım çok sıkılıyor..
Hiçbirşey yapmak istemiyorum..
Hatta..
Ders çalışmak bile ğelmiyor içimden..
Sabah kalktım, kahvaltımı yaptım, üzerimi giyindim, pencerenin önüne oturup dışarıyı izledim bir süre..
Arkadaşım Mehmet, elinde bir buket çiçekle geçiyordu sokaktan..
Pencereyi açıp, çiçekleri kime götürdüğünü sordum..
-Bilmiyor musun?.. diye karşılık verdi..
-Bugün anneler günü.. Anneme aldım çiçekleri..
Yürüdü.. evinin kapısına vardı.. zili çaldı.. annesi açtı kapıyı.. uzattı çiçekleri.. uzakta olmadığım için ne dediğini duymadım ama.. Annesi bir sarılış sarıldı ki mehmet`e.. Pencerenin önünde sıcaklığını neredeyse ben bile hissettim..
Biliyor musun anne..
Şu karşımızda oturan makbule teyzenin tavuğu, 10-15 tane civciv çıkarmış, bir görsen anne, aynı anda hepsine birden kol-kanat geriyor..
Bazen...
Bazan onlara bile imreniyorum..
Hani geçen yıl karnem iyi gelmişti ya..
Babam,,
-Söyle kızım, sana ne hediye alayım... dedi..
Bende..
-Artık oyuncak, elbise kesmiyor, bana bir hayvan al da bakayım.. dedim..
Köyden kuzulu bir koyun getirmiş..
Allah`ım, bir yavrucuk ancak bu kadar tatlı olabilir..
Hele bir de annesinin yanındaysa.. Bir görsen, ne makamlar çıkarıyor, hoplamalar, zırlamalar, cilveli cilveli meleşmeler..
Buradan gidince, Koyuna yeşillik toplayıp götüreceğim, yesin, sütü artsın ki, yavrusunu iyi beslesin diye..
Geçen gün kuzu hoplaşırken, birden nasıl olduysa, bir çukura düştü.. Biraz hırpalanmış.. Halsiz halsiz yattı bir süre..
Annesini bir görecektin annecim.. Başından bir an ayrılmadı.. Gah yalıyor, gah başıyla `kalk artık` der gibi iteliyor.. Bir ara, sanki ağlıyor gibi mahzunlaşmaz mı.. Bana çok koydu be anne.. Demek ki anneler hep aynı duyguları paylaşırmış.. Odama çekilip bir güzel ağladım.. Ağladığımı babam görmüş, dayanamayıp, kuzuyu alıp veterinere götürdük.. Veteriner ciddi bir şeyinin olmadığını söyledi.. Süte ilaç katarak biberonla kuzuya içirdik.. 2-3 saat sonra kendine geldi, yine eski günlerine döndü.. Hoplayıp, zıplıyor bol bol da annesini emiyor..
.......................
Bu çiçekler sana annecim..
Bugün anneler günü ya..
Özel yaptırdım..
Biliyorum, şimdi bir ayağa kalkabilsen, şu çiçekleri elimden bir alabilsen..
Bana..
YAVRUM diye bir sarılsan..
Bütün dünyamı feda ederim o an..
Ben 2 yaşındayken vefaat etmişsin.
Seni tam hatırlayamayorum bile..
Babamla düğünde çektirdiğiniz resmini öperek yatıyorum her gece..
Hep seni görüyorum rüyam da..
Ne zaman sana koşup, seni kucaklamak istesem..
Ya babam uyandırıyor,
-Okul vakti geldi, kalk artık.. diyerek..
Ya da ayaklarım dolaşıp, yere yıkılıyorum ve seni kucaklayamıyorum..
Ama,
seni gördüğüm günün sabahında..
İnanır mısın anne..
Saatlerce rüyamın etkisinde kalıyorum..
Sanki bir an..
Arkamdan çekiştirip..
-Ben geldim yavrum... diyeceksin gibi..
Kalbim nasıl hızlı hızlı atıyor, bir bilsen..
Bazen günlerce bu etkiden kurtulamadığım bile oluyor.. Başkalarının annelerini bir an sana benzetiyorum, koşup kucağına atlayarak, doya doya öpmek geliyor içimden..
Ama..
Bir türlü buna cesaret edemiyorum..
Geçen gün seni hayal ederek babamı kucakladım dakikalarca..
Biliyor musun annecim,
Babam uzun uzun gözyaşı döktü..
Sanırım anladı niyetimi..
O günden beri, geceleri beraber yatıyoruz.. Babama sarılıyor, seni düşünüyor, öyle uyumaya çalışıyorum..
.................
Annecim, şu toprağının, mezarının, üstündeki çiçeklerin kokusu bile sen gibi kokuyor..
Mezarında oturup, senle konuşmak ve senin kokunu almaya çalışmak bile öyle ferahlatıyor ki beni..
Kimbilir, senin gerçek kokun, gerçek sıcaklığın, şefkatinin tadı nasıldır.. İnan hayal bile edemiyorum..
Ben gitmek zorundayım ennecim..
İçimden hiç eve gitmek gelmiyor biliyor musun?..
Burada seninle saatlerce dertleşmek..
Konuşmak..
Sana içimi dökmek..
Sana olan hasretimi toprağına gömmek istiyorum..
Ama, babam merak eder..
Söz annecim..
Babamı hiç üzmeyeceğim.. Üzmüyorum zaten..
Sen rahat uyu emi annecim..
Söz, yarın yine geleceğim..
Bu sefer kuzumu da getireceğim..
O nu seninle tanıştırmak istiyorum..
Mümkün değil, senin yerini hiçbirşey tutamaz..
Ama,
Bu kuzucuk az da olsa, beni oyalıyor, dertlerimi unutturmaya çalışıyor..
Yoksa..
Yoksa senin yerini tutabilir mi hiç..
Satın kıskanma e mi annecim..
Ben hayatta hiçbirşeyi senden çok sevmedim, sevemem de zaten..
Çünki,
Sevgimin ve varlığımın yegane sebebi sensin..
Hadi annecim,
Şimdilik Allaha ısmarladık..
Yarın tekrar buluşmak üzere..
Tamam..
Babama selamını ileteceğim..
Ruhun şad olsun annecim.. binlerce şad olsun..
Tüm annelerin gününü kutluyor..
Öksüz yavrularımızın alnından öpüyorum ve sabır diliyorum
Ben yine geldim,
Biliyor musun?..
Bugün canım çok sıkılıyor..
Hiçbirşey yapmak istemiyorum..
Hatta..
Ders çalışmak bile ğelmiyor içimden..
Sabah kalktım, kahvaltımı yaptım, üzerimi giyindim, pencerenin önüne oturup dışarıyı izledim bir süre..
Arkadaşım Mehmet, elinde bir buket çiçekle geçiyordu sokaktan..
Pencereyi açıp, çiçekleri kime götürdüğünü sordum..
-Bilmiyor musun?.. diye karşılık verdi..
-Bugün anneler günü.. Anneme aldım çiçekleri..
Yürüdü.. evinin kapısına vardı.. zili çaldı.. annesi açtı kapıyı.. uzattı çiçekleri.. uzakta olmadığım için ne dediğini duymadım ama.. Annesi bir sarılış sarıldı ki mehmet`e.. Pencerenin önünde sıcaklığını neredeyse ben bile hissettim..
Biliyor musun anne..
Şu karşımızda oturan makbule teyzenin tavuğu, 10-15 tane civciv çıkarmış, bir görsen anne, aynı anda hepsine birden kol-kanat geriyor..
Bazen...
Bazan onlara bile imreniyorum..
Hani geçen yıl karnem iyi gelmişti ya..
Babam,,
-Söyle kızım, sana ne hediye alayım... dedi..
Bende..
-Artık oyuncak, elbise kesmiyor, bana bir hayvan al da bakayım.. dedim..
Köyden kuzulu bir koyun getirmiş..
Allah`ım, bir yavrucuk ancak bu kadar tatlı olabilir..
Hele bir de annesinin yanındaysa.. Bir görsen, ne makamlar çıkarıyor, hoplamalar, zırlamalar, cilveli cilveli meleşmeler..
Buradan gidince, Koyuna yeşillik toplayıp götüreceğim, yesin, sütü artsın ki, yavrusunu iyi beslesin diye..
Geçen gün kuzu hoplaşırken, birden nasıl olduysa, bir çukura düştü.. Biraz hırpalanmış.. Halsiz halsiz yattı bir süre..
Annesini bir görecektin annecim.. Başından bir an ayrılmadı.. Gah yalıyor, gah başıyla `kalk artık` der gibi iteliyor.. Bir ara, sanki ağlıyor gibi mahzunlaşmaz mı.. Bana çok koydu be anne.. Demek ki anneler hep aynı duyguları paylaşırmış.. Odama çekilip bir güzel ağladım.. Ağladığımı babam görmüş, dayanamayıp, kuzuyu alıp veterinere götürdük.. Veteriner ciddi bir şeyinin olmadığını söyledi.. Süte ilaç katarak biberonla kuzuya içirdik.. 2-3 saat sonra kendine geldi, yine eski günlerine döndü.. Hoplayıp, zıplıyor bol bol da annesini emiyor..
.......................
Bu çiçekler sana annecim..
Bugün anneler günü ya..
Özel yaptırdım..
Biliyorum, şimdi bir ayağa kalkabilsen, şu çiçekleri elimden bir alabilsen..
Bana..
YAVRUM diye bir sarılsan..
Bütün dünyamı feda ederim o an..
Ben 2 yaşındayken vefaat etmişsin.
Seni tam hatırlayamayorum bile..
Babamla düğünde çektirdiğiniz resmini öperek yatıyorum her gece..
Hep seni görüyorum rüyam da..
Ne zaman sana koşup, seni kucaklamak istesem..
Ya babam uyandırıyor,
-Okul vakti geldi, kalk artık.. diyerek..
Ya da ayaklarım dolaşıp, yere yıkılıyorum ve seni kucaklayamıyorum..
Ama,
seni gördüğüm günün sabahında..
İnanır mısın anne..
Saatlerce rüyamın etkisinde kalıyorum..
Sanki bir an..
Arkamdan çekiştirip..
-Ben geldim yavrum... diyeceksin gibi..
Kalbim nasıl hızlı hızlı atıyor, bir bilsen..
Bazen günlerce bu etkiden kurtulamadığım bile oluyor.. Başkalarının annelerini bir an sana benzetiyorum, koşup kucağına atlayarak, doya doya öpmek geliyor içimden..
Ama..
Bir türlü buna cesaret edemiyorum..
Geçen gün seni hayal ederek babamı kucakladım dakikalarca..
Biliyor musun annecim,
Babam uzun uzun gözyaşı döktü..
Sanırım anladı niyetimi..
O günden beri, geceleri beraber yatıyoruz.. Babama sarılıyor, seni düşünüyor, öyle uyumaya çalışıyorum..
.................
Annecim, şu toprağının, mezarının, üstündeki çiçeklerin kokusu bile sen gibi kokuyor..
Mezarında oturup, senle konuşmak ve senin kokunu almaya çalışmak bile öyle ferahlatıyor ki beni..
Kimbilir, senin gerçek kokun, gerçek sıcaklığın, şefkatinin tadı nasıldır.. İnan hayal bile edemiyorum..
Ben gitmek zorundayım ennecim..
İçimden hiç eve gitmek gelmiyor biliyor musun?..
Burada seninle saatlerce dertleşmek..
Konuşmak..
Sana içimi dökmek..
Sana olan hasretimi toprağına gömmek istiyorum..
Ama, babam merak eder..
Söz annecim..
Babamı hiç üzmeyeceğim.. Üzmüyorum zaten..
Sen rahat uyu emi annecim..
Söz, yarın yine geleceğim..
Bu sefer kuzumu da getireceğim..
O nu seninle tanıştırmak istiyorum..
Mümkün değil, senin yerini hiçbirşey tutamaz..
Ama,
Bu kuzucuk az da olsa, beni oyalıyor, dertlerimi unutturmaya çalışıyor..
Yoksa..
Yoksa senin yerini tutabilir mi hiç..
Satın kıskanma e mi annecim..
Ben hayatta hiçbirşeyi senden çok sevmedim, sevemem de zaten..
Çünki,
Sevgimin ve varlığımın yegane sebebi sensin..
Hadi annecim,
Şimdilik Allaha ısmarladık..
Yarın tekrar buluşmak üzere..
Tamam..
Babama selamını ileteceğim..
Ruhun şad olsun annecim.. binlerce şad olsun..
Tüm annelerin gününü kutluyor..
Öksüz yavrularımızın alnından öpüyorum ve sabır diliyorum
(alıntıdır.. m.ş)
