Ana,
Üzerimi ört
Güneş ışığı istemiyorum,
Ay ışığını,
Sahte ışıkları
Kalbinin nuruyla,
Bir ömür boyu
aydınlanmayı uman ben,
İki elimin arasında,
İki dizimin arasında,
Gözlerime baka baka
Yavaşça sönen nurundan sonra
Artık ne huzur umuyorum,
Ne sükunet,
Ne saadet,
Ne de hayır...
Ana,
Üzerimi ört,
Ört ki senin ışığınla hayata bakan gözlerim,
Toprağından başka bir şey görmesin,
Senin ışığınla hareket eden ellerim,
Toprağından başka bir şey tutmasın
Senin ışığınla derman bulan dizlerim,
Toprağından başka bir şeye değmesin
Ana,
Üzerimi ört,
Ört ki toprağına sinen kokunu,
Toprağına işlenen yüzünü,
Sevincini, hüznünü,
Kederli ve çaresiz bakışlarını,
unutmayayım
Ana,
Toprağınla ört beni
Sen ölünce hayat ölüme kilitlenirmiş,
Şimdi ben kime konuşayım,
Ben kime sarılayım,
Ben kime tebessüm edeyim,
Ben kime derdimi anlatayım,
söyleyeşeyim, ağlayayım.
Ana,
Üzerimi ört,
Köşe yazarlarını,
Edebiyatçıları,
Şairleri...
duymak,görmek,okumak istemiyorum...
Size ne oluyor ki, Allah yolunda ve: «Rabbimiz, bizi halkı zalim olan bu ülkeden çıkar, bize katından bir veli (koruyucu sahib) gönder, bize katından bir yardım-eden yolla» diyen erkekler, kadınlar ve çocuklardan zayıf bırakılmışlar adına savaşmıyorsunuz? Nisa,75
“Biz ise, yeryüzünde güçten düşürülenlere, lütufta bulunmak, onları önderler ve mirasçılar kılmak istiyoruz ve istiyoruz ki onları yeryüzünde iktidar sahipleri olarak yerleşik kılalım, Firavun’a, Haman’ a ve askerlerine, onlardan sakınmakta oldukları şeyi gösterelim” (Kasas,5-6)
alıntıdır.