660. Bölüm
Allah’ın Sevdiği Kimseler
Kur’an
“Allah yolunda infak edin, kendinizi kendi elinizle tehlikeye atmayın, iyilik edin, şüphesiz Allah ihsan sahiplerini sever.”[1]
“Allah şüphesiz daima tövbe edenleri sever, temizlenenleri de sever.”[2]
“Hayır, öyle değil; ahdini yerine getiren ve günahtan sakınan (bilsin ki), Allah sakınanları şüphesiz sever.”[3]
“Nice peygamberlerin yanında pek çok rabbani kimse savaşmıştır. Allah yolunda başlarına gelenlerden ötürü gevşememişler, yılmamışlar ve boyun eğmemişlerdi. Allah, sabredenleri sever.”[4]
“Allah'ın rahmetinden dolayı, sen onlara karşı yumuşak davrandın. Eğer kaba ve katı kalpli olsaydın, şüphesiz etrafından dağılır giderlerdi. Onları affet, onlara mağfiret dile, iş hakkında onlara danış, fakat karar verdin mi Allah'a güven, doğrusu Allah tevekkül edenleri sever.” [5]
“Eğer hükmedersen aralarında adaletle hüküm ver. Allah adil olanları sever.”[6]
“Yalnız, antlaşma hükümlerinde size karşı bir eksiklik yapmayan ve aleyhinizde kimseye yardım etmeyen müşriklerle yaptığınız antlaşmaya sonuna kadar riayet edin. Allah sakınanları sever.”[7]
“O mescide hiç girme! İlk gününden beri Allah'a karşı gelmekten sakınmak için kurulan mescitte bulunman daha uygundur. Orada, arınmak isteyen insanlar vardır. Allah, arınmak isteyenleri sever.”[8]
“Doğrusu Allah, kendi uğrunda, kenetlenmiş bir duvar gibi, sıra halinde savaşanları sever.”[9]
1730. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah çirkin bir laf söylemeksizin insanlarla şakalaşan kimseyi sever. Hakeza Allah tevhidi düşünen sabır ile süslenen ve namaz kılmak ile övünen kimseyi sever.”[10]
1731. İmam Zeyn’ul Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah tüm hüzünlü kalpleri ve şükreden kulları sever.”[11]
1732. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah haya yumuşak huylu, sabırlı kimseyi sever.”[12]
1733. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah haya, hilim, iffet ve sakınganlık sahibi kimseyi sever.”[13]
1734. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah şu üç kimseyi sever: Gecenin bir bölümünde kalkıp Allah’ın kitabını okuyan, sağ eliyle verdiği sadakayı sol elinden gizleyen ve bir orduyla gittiğinde arkadaşları hezimete uğradığı halde düşmana karşı koyan kimse.”[14]
bak. Tevbe; 452. Bölüm
el-Harb, 758. Bölüm
el-İhsan, 868. Bölüm
661. Bölüm
Allah’ın Sevmediği Kimseler
Kur’an
“Sizinle savaşanlarla Allah yolunda savaşın, aşırı gitmeyin; doğrusu Allah aşırı gidenleri sevmez.”[15]
“Allah faizi tüketir, sadakaları bereketlendirir. Allah küfürde ve günahta ısrar eden hiç kimseyi sevmez.”[16]
“Allah iman edip salih amel işleyenlerin ecirlerini ise eksiksiz verecektir. Allah zalimleri sevmez.”[17]
“Allah, kendini beğenip daima öğünenleri elbette sevmez”[18]
“Kendilerine hainlik edenlerden yana uğraşmaya kalkma. Allah, hainlikte direnen suçluyu sevmez.”[19]
“Allah bozguncuları sevmez”[20]
“Allah israf edenleri sevmez.”[21]
“Eğer bir topluluğun anlaşmaya hıyanet etmesinden korkarsan, sen de onlara karşı anlaşmayı bozarak aynı şekilde davran. Doğrusu Allah hainleri sevmez”[22]
“Allah şüphesiz iman edenleri savunur, çünkü hainleri ve nankörleri hiç sevmez.”[23]
“Onların gizlediklerini de, açığa vurduklarını da Allah'ın bildiğinde şüphe yoktur. O, büyüklük taslayanları sevmez.”[24]
“Allah şımarıkları sevmez.”[25]
“Çünkü Allah iman edip salih amelde bulunanlara lütfünden karşılık verecektir. Doğrusu O, küfredenleri sevmez.”[26]
“Allah, zulme uğrayan kimseden başkasının, kötülüğü sözle bile açıklamasını sevmez. Allah işitir ve bilir.”[27]
bak. 41. Konu, el-Buğz
662. Bölüm
Allah Katında En Sevgili Olan Kimse
1735. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bilin ki şüphesiz Allah katında en sevgili mümin, fakir bir müminin dünya ve geçimi hususunda fakirlikten kurtuluşu için yardımda bulunan ve müminlere yardımcı olan, fayda veren ve rahatsızlıklarını gideren kimsedir.”[28]
1736. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’ın en sevgili kulu, kullarına en faydalı olan ve Allah’ın hakkını eda hususunda en çok çaba gösteren kimsedir. Onlar iyiliği ve iyi işleri yapmayı sevimli bulan kimselerdir.”[29]
1737. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah Tebarek ve Teala şöyle buyurmaktadır: Şüphesiz kullarımdan bana en sevimli olan benim için birbirini seven, kalpleri camilere bağlı olan, seher vakitlerinde mağfiret dileyen kimselerdir. Onlar yeryüzü ehline azap etmek istediğimde kendileri yüzünden onlara azap etmekten vazgeçtiğim kimselerdir.”[30]
1738. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah’a en sevimli kul doğru konuşan, namazına ve Allah’ın kendine farz kıldığı şeylere dikkat gösteren ve emanete riayet eden kimsedir.”[31]
1739. Hz. Musa (a.s), bir münacatında şöyle buyurmuştur: “Ey Rabbim! Hangi yaratığın sana daha sevimlidir?” Allah şöyle buyurdu: “Kendisinden sevdiğini aldığımda benimle barışık olan kimsedir.”[32]
1740. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz övgüsü yüce Allah’a en sevimli olanınız onu en çok zikredeninizdir. Aziz ve celil olan Allah nezdinde en değerliniz onun için en takvalı olanınızdır.”[33]
1741. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah’a kullarından en sevimli olan Allah’ın nefsi hususunda kendisine yardım ettiği iç çamaşırı hüzün, dış giysisi korku ve hidayet meşalesi kalbinde alevlenen kimsedir.”[34]
1742. Resulullah (s.a.a), “İnsanlardan Allah’a en sevimli kulun kim olduğu” sorulunca şöyle buyurmuştur: “İnsanlar için insanlara en faydalı olan.”[35]
1743. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Yaratıklar Allah’ın ailesidir. Yaratıklarından Allah’a en sevimli olan, Allah’ın ailesine en faydalı olan ve ev halkını sevindiren kimsedir.”[36]
1744. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah şöyle buyurmuştur: “Yaratıklar benim ailemdir. Bana en sevimli olanı onlara lütfeden ve ihtiyaçlarını karşılayan kimsedir.”[37]
1745. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah nezdinde müminlerin en sevgilisi nefsini Allah’a itaate adayan, Peygamberinin ümmetine nasihat eden, kendi ayıplarını düşünen, basiretini ve aklını kullanarak amel eden kimsedir.”[38]
bak. el-Buğz, 365, 366. Bölümler
663. Bölüm
Allah’ın Sevdiği Ameller
1746. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah şu üç şeyi sever: Az konuşmayı, az uyumayı ve az yemeyi. Üç şeyden de nefret eder: Çok konuşmaktan, çok uyumaktan ve çok yemekten.”[39]
1747. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Münezzeh olan Allah üç şeyi sever: Hakkını eda etmeyi, kullarına karşı alçakgönüllü olmayı ve kullarına ihsanda bulunmayı.”[40]
bak. el-Buğz, 368. Bölüm
el-Cemal, 534. Bölüm
Er-Rifk, 1530. Bölüm
el-İt’am, 2409. Bölüm
664. Bölüm
Allah’ın En Çok Sevdiği Amel
1748. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Resulullah’a (s.a.a) aziz ve celil olan Allah’a hangi amel daha sevimlidir?” diye sorulunca, “Müslümanı sürekli sevindirmek” diye buyurdu. “Ey Allah’ın Resulü! Müslümanı sürekli sevindirmekten maksat nedir?” diye sorulunca şöyle buyurdu: “Açlığını gidermek, hüznünü yok etmek ve borcunu ödemek.”[41]
1749. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah’a en sevimli amel mümini sevindirmektir. Yani açlığını gidermek, hüznünü yok etmek ve borcunu ödemektir.”[42]
1750. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah’a mümini sevindirmek gibi kendisine daha sevimli olan hiç bir şeyle ibadet edilmemiştir.”[43]
1751. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah şöyle buyurmuştur: Kul, kendisine farz kıldığım şeyler gibi bana daha sevimli olan hiçbir şeyle bana yakın olmamıştır.”[44]
1753. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah’a yeryüzünde en sevimli olan amel, duadır.”[46]
[1] Bakara suresi, 195. ayet
[2] Bakara suresi, 222. ayet
[3] Al-i İmran suresi, 76. ayet
[4] Al-i İmran suresi, 146. ayet
[5] Al-i İmran suresi, 159. ayet
[6] Maide suresi, 42. ayet
[7] Tevbe suresi, 4. ayet
[8] Tevbe suresi, 108. ayet
[9] Saf suresi, 4. ayet
[10] el-Mehasi, 1/456/1056
[11] el-Kafi, 2/99/30
[12] a. g. e. s. 112/4
[13] a. g. e. h. 8
[14] Kenz’ul-Ummal, 43256
[15] Bakara suresi, 190. ayet
[16] Bakara suresi, 276. ayet
[17] Al-i İmran suresi, 57. ayet
[18] Nisa suresi, 36. ayet
[19] Nisa suresi, 107. ayet
[20] Maide suresi, 64. ayet
[21] En’am suresi, 141. ayet
[22] Enfal suresi, 58. ayet
[23] Hac suresi, 38. ayet
[24] Nahl suresi, 23. ayet
[25] Kasas suresi, 76. ayet
[26] Rum suresi, 45. ayet
[27] Nisa suresi, 148. ayet
[28] Tuhef’ul-Ukul, 376
[29] a. g. e. 49
[30] Mekarim’ul-Ahlak, 2/375/2661
[31] Emali es-Seduk, 243/8
[32] el-Bihar, 82/90/43
[33] Mekarim’ul-Ahlak, 2/375/2661
[34] Nehc’ul-Belağa, 87. hutbe
[35] el-Kafi, 2/164/7
[36] a. g. e. h. 6
[37] a. g. e. s. 199/10
[38] Tenbih’ul-Havatir, 2/213
[39] a. g. e. s. 121
[40] a. g. e.
[41] Kurb’ul İsnad, 145/522
[42] el-Kafi, 2/192/16
[43] a. g. e. 188/2
[44] a. g. e. 352/7; el-Mehasin, 1/454/1047
[46] Mekarim’ul-Ahlak, 2/9/1985
Allah’ın Sevdiği Kimseler
Kur’an
“Allah yolunda infak edin, kendinizi kendi elinizle tehlikeye atmayın, iyilik edin, şüphesiz Allah ihsan sahiplerini sever.”[1]
“Allah şüphesiz daima tövbe edenleri sever, temizlenenleri de sever.”[2]
“Hayır, öyle değil; ahdini yerine getiren ve günahtan sakınan (bilsin ki), Allah sakınanları şüphesiz sever.”[3]
“Nice peygamberlerin yanında pek çok rabbani kimse savaşmıştır. Allah yolunda başlarına gelenlerden ötürü gevşememişler, yılmamışlar ve boyun eğmemişlerdi. Allah, sabredenleri sever.”[4]
“Allah'ın rahmetinden dolayı, sen onlara karşı yumuşak davrandın. Eğer kaba ve katı kalpli olsaydın, şüphesiz etrafından dağılır giderlerdi. Onları affet, onlara mağfiret dile, iş hakkında onlara danış, fakat karar verdin mi Allah'a güven, doğrusu Allah tevekkül edenleri sever.” [5]
“Eğer hükmedersen aralarında adaletle hüküm ver. Allah adil olanları sever.”[6]
“Yalnız, antlaşma hükümlerinde size karşı bir eksiklik yapmayan ve aleyhinizde kimseye yardım etmeyen müşriklerle yaptığınız antlaşmaya sonuna kadar riayet edin. Allah sakınanları sever.”[7]
“O mescide hiç girme! İlk gününden beri Allah'a karşı gelmekten sakınmak için kurulan mescitte bulunman daha uygundur. Orada, arınmak isteyen insanlar vardır. Allah, arınmak isteyenleri sever.”[8]
“Doğrusu Allah, kendi uğrunda, kenetlenmiş bir duvar gibi, sıra halinde savaşanları sever.”[9]
1730. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah çirkin bir laf söylemeksizin insanlarla şakalaşan kimseyi sever. Hakeza Allah tevhidi düşünen sabır ile süslenen ve namaz kılmak ile övünen kimseyi sever.”[10]
1731. İmam Zeyn’ul Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah tüm hüzünlü kalpleri ve şükreden kulları sever.”[11]
1732. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah haya yumuşak huylu, sabırlı kimseyi sever.”[12]
1733. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah haya, hilim, iffet ve sakınganlık sahibi kimseyi sever.”[13]
1734. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah şu üç kimseyi sever: Gecenin bir bölümünde kalkıp Allah’ın kitabını okuyan, sağ eliyle verdiği sadakayı sol elinden gizleyen ve bir orduyla gittiğinde arkadaşları hezimete uğradığı halde düşmana karşı koyan kimse.”[14]
bak. Tevbe; 452. Bölüm
el-Harb, 758. Bölüm
el-İhsan, 868. Bölüm
661. Bölüm
Allah’ın Sevmediği Kimseler
Kur’an
“Sizinle savaşanlarla Allah yolunda savaşın, aşırı gitmeyin; doğrusu Allah aşırı gidenleri sevmez.”[15]
“Allah faizi tüketir, sadakaları bereketlendirir. Allah küfürde ve günahta ısrar eden hiç kimseyi sevmez.”[16]
“Allah iman edip salih amel işleyenlerin ecirlerini ise eksiksiz verecektir. Allah zalimleri sevmez.”[17]
“Allah, kendini beğenip daima öğünenleri elbette sevmez”[18]
“Kendilerine hainlik edenlerden yana uğraşmaya kalkma. Allah, hainlikte direnen suçluyu sevmez.”[19]
“Allah bozguncuları sevmez”[20]
“Allah israf edenleri sevmez.”[21]
“Eğer bir topluluğun anlaşmaya hıyanet etmesinden korkarsan, sen de onlara karşı anlaşmayı bozarak aynı şekilde davran. Doğrusu Allah hainleri sevmez”[22]
“Allah şüphesiz iman edenleri savunur, çünkü hainleri ve nankörleri hiç sevmez.”[23]
“Onların gizlediklerini de, açığa vurduklarını da Allah'ın bildiğinde şüphe yoktur. O, büyüklük taslayanları sevmez.”[24]
“Allah şımarıkları sevmez.”[25]
“Çünkü Allah iman edip salih amelde bulunanlara lütfünden karşılık verecektir. Doğrusu O, küfredenleri sevmez.”[26]
“Allah, zulme uğrayan kimseden başkasının, kötülüğü sözle bile açıklamasını sevmez. Allah işitir ve bilir.”[27]
bak. 41. Konu, el-Buğz
662. Bölüm
Allah Katında En Sevgili Olan Kimse
1735. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bilin ki şüphesiz Allah katında en sevgili mümin, fakir bir müminin dünya ve geçimi hususunda fakirlikten kurtuluşu için yardımda bulunan ve müminlere yardımcı olan, fayda veren ve rahatsızlıklarını gideren kimsedir.”[28]
1736. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’ın en sevgili kulu, kullarına en faydalı olan ve Allah’ın hakkını eda hususunda en çok çaba gösteren kimsedir. Onlar iyiliği ve iyi işleri yapmayı sevimli bulan kimselerdir.”[29]
1737. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah Tebarek ve Teala şöyle buyurmaktadır: Şüphesiz kullarımdan bana en sevimli olan benim için birbirini seven, kalpleri camilere bağlı olan, seher vakitlerinde mağfiret dileyen kimselerdir. Onlar yeryüzü ehline azap etmek istediğimde kendileri yüzünden onlara azap etmekten vazgeçtiğim kimselerdir.”[30]
1738. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah’a en sevimli kul doğru konuşan, namazına ve Allah’ın kendine farz kıldığı şeylere dikkat gösteren ve emanete riayet eden kimsedir.”[31]
1739. Hz. Musa (a.s), bir münacatında şöyle buyurmuştur: “Ey Rabbim! Hangi yaratığın sana daha sevimlidir?” Allah şöyle buyurdu: “Kendisinden sevdiğini aldığımda benimle barışık olan kimsedir.”[32]
1740. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz övgüsü yüce Allah’a en sevimli olanınız onu en çok zikredeninizdir. Aziz ve celil olan Allah nezdinde en değerliniz onun için en takvalı olanınızdır.”[33]
1741. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah’a kullarından en sevimli olan Allah’ın nefsi hususunda kendisine yardım ettiği iç çamaşırı hüzün, dış giysisi korku ve hidayet meşalesi kalbinde alevlenen kimsedir.”[34]
1742. Resulullah (s.a.a), “İnsanlardan Allah’a en sevimli kulun kim olduğu” sorulunca şöyle buyurmuştur: “İnsanlar için insanlara en faydalı olan.”[35]
1743. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Yaratıklar Allah’ın ailesidir. Yaratıklarından Allah’a en sevimli olan, Allah’ın ailesine en faydalı olan ve ev halkını sevindiren kimsedir.”[36]
1744. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah şöyle buyurmuştur: “Yaratıklar benim ailemdir. Bana en sevimli olanı onlara lütfeden ve ihtiyaçlarını karşılayan kimsedir.”[37]
1745. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah nezdinde müminlerin en sevgilisi nefsini Allah’a itaate adayan, Peygamberinin ümmetine nasihat eden, kendi ayıplarını düşünen, basiretini ve aklını kullanarak amel eden kimsedir.”[38]
bak. el-Buğz, 365, 366. Bölümler
663. Bölüm
Allah’ın Sevdiği Ameller
1746. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah şu üç şeyi sever: Az konuşmayı, az uyumayı ve az yemeyi. Üç şeyden de nefret eder: Çok konuşmaktan, çok uyumaktan ve çok yemekten.”[39]
1747. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Münezzeh olan Allah üç şeyi sever: Hakkını eda etmeyi, kullarına karşı alçakgönüllü olmayı ve kullarına ihsanda bulunmayı.”[40]
bak. el-Buğz, 368. Bölüm
el-Cemal, 534. Bölüm
Er-Rifk, 1530. Bölüm
el-İt’am, 2409. Bölüm
664. Bölüm
Allah’ın En Çok Sevdiği Amel
1748. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Resulullah’a (s.a.a) aziz ve celil olan Allah’a hangi amel daha sevimlidir?” diye sorulunca, “Müslümanı sürekli sevindirmek” diye buyurdu. “Ey Allah’ın Resulü! Müslümanı sürekli sevindirmekten maksat nedir?” diye sorulunca şöyle buyurdu: “Açlığını gidermek, hüznünü yok etmek ve borcunu ödemek.”[41]
1749. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah’a en sevimli amel mümini sevindirmektir. Yani açlığını gidermek, hüznünü yok etmek ve borcunu ödemektir.”[42]
1750. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah’a mümini sevindirmek gibi kendisine daha sevimli olan hiç bir şeyle ibadet edilmemiştir.”[43]
1751. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah şöyle buyurmuştur: Kul, kendisine farz kıldığım şeyler gibi bana daha sevimli olan hiçbir şeyle bana yakın olmamıştır.”[44]
1753. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah’a yeryüzünde en sevimli olan amel, duadır.”[46]
[1] Bakara suresi, 195. ayet
[2] Bakara suresi, 222. ayet
[3] Al-i İmran suresi, 76. ayet
[4] Al-i İmran suresi, 146. ayet
[5] Al-i İmran suresi, 159. ayet
[6] Maide suresi, 42. ayet
[7] Tevbe suresi, 4. ayet
[8] Tevbe suresi, 108. ayet
[9] Saf suresi, 4. ayet
[10] el-Mehasi, 1/456/1056
[11] el-Kafi, 2/99/30
[12] a. g. e. s. 112/4
[13] a. g. e. h. 8
[14] Kenz’ul-Ummal, 43256
[15] Bakara suresi, 190. ayet
[16] Bakara suresi, 276. ayet
[17] Al-i İmran suresi, 57. ayet
[18] Nisa suresi, 36. ayet
[19] Nisa suresi, 107. ayet
[20] Maide suresi, 64. ayet
[21] En’am suresi, 141. ayet
[22] Enfal suresi, 58. ayet
[23] Hac suresi, 38. ayet
[24] Nahl suresi, 23. ayet
[25] Kasas suresi, 76. ayet
[26] Rum suresi, 45. ayet
[27] Nisa suresi, 148. ayet
[28] Tuhef’ul-Ukul, 376
[29] a. g. e. 49
[30] Mekarim’ul-Ahlak, 2/375/2661
[31] Emali es-Seduk, 243/8
[32] el-Bihar, 82/90/43
[33] Mekarim’ul-Ahlak, 2/375/2661
[34] Nehc’ul-Belağa, 87. hutbe
[35] el-Kafi, 2/164/7
[36] a. g. e. h. 6
[37] a. g. e. s. 199/10
[38] Tenbih’ul-Havatir, 2/213
[39] a. g. e. s. 121
[40] a. g. e.
[41] Kurb’ul İsnad, 145/522
[42] el-Kafi, 2/192/16
[43] a. g. e. 188/2
[44] a. g. e. 352/7; el-Mehasin, 1/454/1047
[46] Mekarim’ul-Ahlak, 2/9/1985