Allah'ı inkâr edenler, Allah'a iman etmenin «beşerî acizlikten ileri geldiğini iddia ederek şöyle derler:
«İlkel insan kendini o zaman meçhul olan yeryüzünde sahipsiz görmüş, mağara ve kayalıklarda dolaşıp durmuş, yırtıcı hayvanların korkusundan titremiş kâinatın acaip hadiseleri önünde dehşet ve hayrete düşmüş, yeme, içme, ısınma gibi tabiî ihtiyaçlarını karşılama çarelerine başvurmuş, bazı iş ve hareketlerden lezzet alıp huzur hissetmiş, bazılarından da acı ve elem duymuştur.»
«İste bütün bu haller insanı güçlü olandan korkmaya, kendine fayda sağlayanı aramaya, kendini huzura kavuşturanı beğenmeğe sevketmiştir.Sonunda bu durum insanı «ibadet etme ve tapınma»ya götürmüştür.»
Böylece birtakım hayvanlara, bitkilere, kendisinden daha kuvvetli olan İnsanlara, aya-güneşe, yıldız ve gezegenlere tapmış, put ve heykeller yapmış, çeşitli ayinler icad etmiştir. Keza ateşe, ışığa, hayra ve şerre de tapmış, bu maksatla mabedler yapmıştır.»
«Nihayet peygamberler gelmiş, İnsanlardaki bu hissi istismar ederek Allaha imanı insanlara aşılamışlardır. Aslında bu inanç hayalîdir, asılsızdır. (Hâşâ). Bu gibi inançlara kapılanlar zavallı, cahil ve verimsiz kişilerdir. Akla ve mantığa dayanan alimler ise bu gibi İnançlara hiç değer vermezler. Çünkü hiç bir kimse iddia edilen bu Allah'ı ne görmüş, ne de hissetmiştir.»
inkarcıların iddiaları şöylece sürüp gider: «Allah'a iman cemiyetleri çökertmekte büyük rol oynamaktadır. Zira bu İnanç insanlara tenbelliği, zulme karşı rıza göstermeyi, acılara katlanmayı öğretir. Ve onlara kaza ve kadere boyun eğme inancını aşılayarak her şeye teslim olmaya, zilleti kabul etmeye sevk eder. Hayat hakkından onları mahrum kılar.»
Bunun içindir ki, diyalektik materyalist filozoflardan bazıları din ve inançları «milleti uyuşturan afyon» diye vasıflandırmıştır. Dine karşı savaşmayı, cemiyeti islah programının birinci maddesi olarak kabul etmişlerdir.
Materyalistler bu bâtıl düşünceleriyle Allah'a İman etmeyi kökünden kurutmaya, yüce eserlerini yok etmeye çalışmaktadırlar. Elbette ki başarıya ulaşamıyacaklardır. Çünkü savundukları dava bâtıldır.
«Bilâkis, biz hakkı bâtıla vururuz da Hak onu parçalar...Bir de bakarsın ki bâtıl mahvolmuş.Allah'a isnad ettiğiniz vasıflardan dolayı size yazıklar olsun (enbiya-18)
Allah'a iman etmek asla değişmeyen bir prensiptir. Bu görüşler gelip geçicidir. «Köpük uçar gider, insanlara faydalı olan öz kısım ise yeryüzünde kalır.»(Rad-17)
«İlkel insan kendini o zaman meçhul olan yeryüzünde sahipsiz görmüş, mağara ve kayalıklarda dolaşıp durmuş, yırtıcı hayvanların korkusundan titremiş kâinatın acaip hadiseleri önünde dehşet ve hayrete düşmüş, yeme, içme, ısınma gibi tabiî ihtiyaçlarını karşılama çarelerine başvurmuş, bazı iş ve hareketlerden lezzet alıp huzur hissetmiş, bazılarından da acı ve elem duymuştur.»
«İste bütün bu haller insanı güçlü olandan korkmaya, kendine fayda sağlayanı aramaya, kendini huzura kavuşturanı beğenmeğe sevketmiştir.Sonunda bu durum insanı «ibadet etme ve tapınma»ya götürmüştür.»
Böylece birtakım hayvanlara, bitkilere, kendisinden daha kuvvetli olan İnsanlara, aya-güneşe, yıldız ve gezegenlere tapmış, put ve heykeller yapmış, çeşitli ayinler icad etmiştir. Keza ateşe, ışığa, hayra ve şerre de tapmış, bu maksatla mabedler yapmıştır.»
«Nihayet peygamberler gelmiş, İnsanlardaki bu hissi istismar ederek Allaha imanı insanlara aşılamışlardır. Aslında bu inanç hayalîdir, asılsızdır. (Hâşâ). Bu gibi inançlara kapılanlar zavallı, cahil ve verimsiz kişilerdir. Akla ve mantığa dayanan alimler ise bu gibi İnançlara hiç değer vermezler. Çünkü hiç bir kimse iddia edilen bu Allah'ı ne görmüş, ne de hissetmiştir.»
inkarcıların iddiaları şöylece sürüp gider: «Allah'a iman cemiyetleri çökertmekte büyük rol oynamaktadır. Zira bu İnanç insanlara tenbelliği, zulme karşı rıza göstermeyi, acılara katlanmayı öğretir. Ve onlara kaza ve kadere boyun eğme inancını aşılayarak her şeye teslim olmaya, zilleti kabul etmeye sevk eder. Hayat hakkından onları mahrum kılar.»
Bunun içindir ki, diyalektik materyalist filozoflardan bazıları din ve inançları «milleti uyuşturan afyon» diye vasıflandırmıştır. Dine karşı savaşmayı, cemiyeti islah programının birinci maddesi olarak kabul etmişlerdir.
Materyalistler bu bâtıl düşünceleriyle Allah'a İman etmeyi kökünden kurutmaya, yüce eserlerini yok etmeye çalışmaktadırlar. Elbette ki başarıya ulaşamıyacaklardır. Çünkü savundukları dava bâtıldır.
«Bilâkis, biz hakkı bâtıla vururuz da Hak onu parçalar...Bir de bakarsın ki bâtıl mahvolmuş.Allah'a isnad ettiğiniz vasıflardan dolayı size yazıklar olsun (enbiya-18)
Allah'a iman etmek asla değişmeyen bir prensiptir. Bu görüşler gelip geçicidir. «Köpük uçar gider, insanlara faydalı olan öz kısım ise yeryüzünde kalır.»(Rad-17)